Rozwój kształcenia zawodowego w Powiecie Wołowskim – edycja 3
Dzięki wsparciu z Funduszy Europejskich realizujemy projekt, którego celem jest poprawa jakości kształcenia w Zespole Szkół Zawodowych w Wołowie, Zespole Szkół Zawodowych w Brzegu Dolnym i Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego w Wołowie.
Skupiamy się na wsparciu praktycznej nauki zawodu, rozwoju kompetencji kluczowych, w tym kompetencji zielonych i przyszłości oraz wzmocnieniu zdrowia psychicznego uczennic i uczniów 3 szkół zawodowych Powiatu Wołowskiego.
Wsparcie realizowane będzie poprzez zajęcia rozwijające kompetencje kluczowe, staże uczniowskie, kursy, doradztwo zawodowo-edukacyjne, wyjazdy na targi branżowe, wizyty zawodoznawcze, warsztaty na uczelniach wyższych, a także zajęcia integracyjne, wzmacniające umiejętności społeczno-emocjonalne i zdrowie psychiczne.
Zakładamy, że projektem obejmiemy co najmniej 410 uczniów i uczennic.
Tadeusz Kościuszko gorący patriota i reformator, twórca uniwersału połanieckiego, bohater powstania 1794 roku.
W 1975 roku grono pedagogiczne wraz z młodzieżą przygotowuje się do uroczystych obchodów 25-lecia powstania szkoły. Uczniowie wybierają patrona szkoły. Zostaje nim Tadeusz Kościuszko.
Kościuszko Tadeusz Andrzej Bonawentura (1746-1817), pochodził ze średniej szlachty, po ukończeniu szkoły średniej kształcił się w Szkole Rycerskiej, następnie jako stypendysta królewski wyjechał do Paryża. W 1774 roku w stopniu kapitana artylerii powrócił do kraju.
W 1775 roku wyjechał do Ameryki, by wziął udział w walce o niepodległość Stanów Zjednoczonych. Jako inżynier wojskowy fortyfikował Filadelfię i obozy amerykańskiej armii północnej. W 1775 roku mianowany został przez Kongres pułkownikiem. W walkach szczególnie odznaczył się przy oblężeniu Saratogi (1777), w 1783 roku mianowany został generałem brygady.
W 1784 roku wrócił do Polski do swojego majątku w Siechnowiczach. W 1789 roku powołany został do wojska polskiego w stopniu generała-majora. W czasie wojny Polsko-rosyjskiej walcząc w armii konnej odznaczył się w bitwach pod Zieleńcami i Dubienką. Po przystąpieniu króla Polski Stanisława Augusta do Targowicy podał się do dymisji i wyjechał do Lipska. W 1793 roku, z ramienia emigracji polskiej, udał się do Paryża, aby uzyskać pomoc dla Polski od francuskiego rządu rewolucyjnego. Jego misja nie powiodła się. Przewidziany na przyszłego wodza powstania w Polsce, brał udział w pracach sprzysiężenia powstańczego. Powrócił do Polski w marcu 1794 roku.
Po ogłoszeniu insurekcji w Krakowie (24 III 1794) Kościuszko objął władzę dyktatorską jako Najwyższy Naczelnik Siły Zbrojnej Narodowej.
Rozbicie wojsk rosyjskich pod Racławicami (4 IV 1794) umożliwiło spokojniejsze organizowanie armii polskiej i pozyskanie chłopów.
Dla zjednoczenia mieszkańców wsi ogłosił dwa uniwersały (pod Winiarami 2 V i Połańcem 5 V 1797) znoszące poddaństwo osobiste i ograniczające pańszczyznę.
Po przegranej bitwie pod Maciejowicami (10 X 1794) z wojskami rosyjskimi Kościuszko został uwięziony w twierdzy w Petersburgu. Zwolniony przez cara w 1796 roku. W 1798 roku wyjechał do Stanów Zjednoczonych. W lipcu 1798 roku przybył do Paryża, gdzie współdziałał przy tworzeniu Legionów Polskich. Sprzeciwiał się jednak wiązaniu sprawy polskiej z Napoleonem, któremu nie ufał. Zmarł w Szwajcarii (w Solurze),gdzie spędził ostatnie lata swego życia. Pochowany na Wawelu.
Ta strona używa plików Cookies. Dowiedz się więcej o celu ich używania i możliwości zmiany ustawień Cookies w przeglądarce. Czytaj więcej...
Stopka
Kontakt
Wołów, ul. Tadeusza Kościuszki 27 tel/fax: 71/3892669 e-mail : Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript. Śledź nas na
Platforma edukacyjna 
